Serwis jest finansowany przez
|
Wacław GutowskiWacław Gutowski urodził się 4 sierpnia 1929 roku w Olesinie koło Krasnegostawu. Dotknięty ciężką chorobą - Heine-Medina - nie mógł wykonywać żadnej pracy fizycznej. Mimo niesprzyjających warunków, podjął systematyczną naukę i zdobył średnie wykształcenie. Dokonywał pomiarów i obserwacji dla Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej, Pracowni Fizyki Atmosfery Geofizycznej Polskiej Akademii Nauk. Obecnie mieszka wraz z synem w Nowinach, woj. lubelskie. W swoim środowisku jest znanym i cenionym działaczem społeczno - kulturalnym. Początki jego pisarstwa sięgają jeszcze okresu międzywojennego. Debiutował jednak dopiero w 1965 roku na łamach "Głosu Młodzieży Wiejskiej". Jego utwory ukazywały się głównie w "Kamenie" i "Tygodniku Chełmskim", były także drukowane w antologiach poezji ludowej: "Wiersze proste jak życie", "Gruszo polna graj na wietrze" oraz w trzecim tomie "Wsi Tworzącej". Od 1968 roku jest członkiem Stowarzyszenia Twórców Ludowych. Dorobek literacki Wacława Gutowskiego obfituje przede wszystkim w utwory o charakterze satyrycznym. Autor sam je określa jako "satyry, bajki, fraszki, porzekadła". Są to krótkie, rymowane utwory pełne dosadnego humoru, który poparty doskonałym zmysłem obserwacji i analitycznego widzenia problemów, a także przywar typowych dla środowiska wiejskiego i jego pogranicza dają świadectwo przemian współczesnej wsi polskiej. Twórczość Gutowskiego oparta jest na dobrych wzorach, nietrudno bowiem doszukać się w niej wpływów klasyków tego gatunku, m.in. Kochanowskiego, Krasickiego, Mickiewicza. Pisarstwo to, czerpiąc tematy ze współczesnych realiów życia , jest przykładem udanego połączenia utrwalonej już w literaturze formy z aktualną treścią. Gutowski wyraźnie nawiązuje sposobem przedstawiania problematyki wiejskiej do tradycyjnego folkloru, co w połączeniu z elementami typowo współczesnymi i umiejętnością lapidarnego wyrażenia myśli świadczy o dużej indywidualności twórczej autora. Ze względu na treść i formę stosowaną przez poetę można wyróżnić pięć zasadniczych grup, na jakie dzielą się jego utwory: frywolne fraszki o silnie akcentowanej tematyce erotycznej ("Taki cza", "Dwudziesty wiek", "Surowy przykaz", "Konieczność"), utwory, w których dominuje obserwacja o charakterze społecznym, bezpośrednio, bez użycia metafory relacjonujące wypadki życia codziennego ("Chętny synek", "Nawet ksiądz to wie", "Do pierwszego i pierwszej", Hasło a . życie"), wiersze satyryczne piętnujące przywary ludzkie, w których elementy fabularne przedstawiane są przy użyciu personifikacji ("Niedobre, choć ładne", "Czym wyżej tym gorzej"), krótkie, bardzo lapidarne fraszki dwu - czterowersowe (Wielu jeszcze takich.", "Niebezpieczny", "Dewotka", "Pozory mylą", "Z pomocą"), Pełne zadumy i nostalgii liryki ("Tęsknię.", "Polna grusza"), czasem o silnie zaakcentowanych związkach z przyrodą, ("Zamieć"). Tyle - w ogromnym skrócie - można powiedzieć o dorobku tego ciekawego ze wszech miar twórcy. Mamy nadzieję, że ten tomik będzie dla czytelników przykładem, jak różnorodna w formie i poruszanej problematyce może być twórczość człowieka, dla którego źródłem inspiracji jest współczesna mu, szeroko pojęta kultura wsi. Opracowanie: Anna Kistelska
|
||||||||||||||
|
strona główna | kontakt | mapa